پنج سال بی هدف در انتقال پاس به همدان؛

ستاره ای که خاموش شد

ضلع سوم پرافتخارترین تیم های فوتبال باشگاهی ایران این روزها دیگر آن صلابت گذشته را ندارد و تک ستاره ای که تحت عنوان قهرمانی در آسیا بر سینه این باشگاه حک شده اکنون در خاموشی کامل بسر می برد.

به گزارش پایگاه خبری "همدان فوتبال"، این مطلب به قلم میثم ناصرنژاد نویسنده ورزشی خبرگزاری ایرنا و روزنامه هگمتانه تحریر شده که روی وبلاگ وی برای درج در روزنامه هگمتانه شنبه (2/2/91) آماده نموده است که در این پایگاه نیز منتشر می‌شود.

** پنج سال بی هدف:

پنج سال بی هدف در انتقال پاس به همدان شاهد بودیم و در این سال ها نه از زیرساخت ها خبری بود و نه از منابع مالی و ثبات مدیریت در باشگاهی که انتقالش با ادعاهایی بسیار مبنی بر تکرار افتخارات گذشته همراه بود.

بی گمان دل خوشی های انبوه هوادار فوتبالدوست همدانی که لیگ برتر را برای نخستین بار از نزدیک نظاره گر بودند به همان فصل هفتم و در نهایت عنوان پنجمی پاس همراه شد.

در همان سال، ادعایی مبنی بر عمدی بودن مقام پنجمی پاس مطرح شد و شایعاتی بر این اساس که به لحاظ نبود ورزشگاه مجهز، مدیران پاس از کسب مقامی بهتر در لیگ و اخذ سهمیه آسیایی صرف نظر کردند.

در لیگ هفتم شاهد حضور بازیکنان شاخص حال حاضر فوتبال باشگاهی ایران نظیر خسرو حیدری، محمد غلامی، امید خورج، سعید دقیقی، حنیف عمران زاده، یدالله اکبری، جواد شیرزاد و دیگر نفراتی که نام هایشان همواره در تاریخچه فوتبال کشورمان ماندگار است، بودیم.

** ترافیک آمد و رفت ها:

از شروع لیگ هشتم تا لیگ یازدهم تیم پاس اسیر آمد و رفت های متعدد از مدیریت باشگاه تا مربی و بازیکن شد و همین عدم ثبات مدیریتی سبب شد تا سلیقه ها جای تفکرات منطبق با شرایط باشگاه را بگیرد و احساسات سرلوحه تصمیم گیری ها شود.

پاسی ها در این پنج سال اخیر بارها دست به تغییرات در مدیریت باشگاه زدند و کاظم اولیایی، کریم ملاحی، عباس صوفی و در مقطع زمانی کوتاه سید عبدی افتخاری به همراه علیرضا شمسی پور زمام این باشگاه را در دست گرفتند.

هم چنین، منصور پورحیدری، عبدالحمید رمضانی، سید مجتبی پیمبری، حمید پورحسینی، حمیدرضا فخار، مهدی فتحیان، سیدعلی حسنی و جوادیانچی در این مدت معاونت های بخش های مختلف باشگاه و سرپرست تیم پاس را برعهده داشته اند.

وینگو بگوویچ (سه دوره) ، علیرضا منصوریان، اصغر مدیر روستا (دو دوره)، محمود یاوری، فراز کمالوند به عنوان سرمربی و محسن عاشوری و جلال چراغپور و محمد بهگندم (به طور مشترک) در جایگاه سرمربی موقت هدایت تیم پاس را در این پنج سال برعهده داشتند.

** ضعف در تامین منابع مالی:

وابستگی باشگاه پاس به منابع مالی دولتی سبب شد تا این تیم نتواند در امور اقتصادی حرکت روبه رشدی داشته و به خودکفایی نسبی برسد.

وضعیت تیم پاس در پنج سال اخیر طوری بود که فقط با اعتبارات تخصیص یافته از سوی استانداری همدان و آن هم با عبور از صدها پیچ و خم بند و تبصره ها و مکاتبات مختلف اوضاع مالی تیم ساماندهی شد و ابتکار و خلاقیتی در تدوین و اجرای برنامه های اقتصادی تا رسیدن به درآمدزایی و خودکفایی صورت نگرفت.

تاخیر در تامین بودجه مورد نیاز پاسی ها و هر بار به تعویق افتادن پرداخت اعتبارات سبب شد تا مدیران باشگاه نتوانند سیستم مالی مشخصی را داشته باشند و هزینه های هنگفتی در این مدت اصراف شود.

عقد قراردادهایی نجومی سبب شد تا سالانه میلیاردها تومان وجه نقد نصیب افرادی شود که نه تنها در تیم تاثیر مثبت نداشتند بلکه پاس را به تفرجگاهی در فوتبال خود تبدیل کرده بودند.

بی نظمی در پرداخت قراردادهای بازیکنان در فصل جاری نیز آنچنان نمو پیدا کرد که آنها در تمرین حاضر نشدند و حتی در برخی مسابقات نیز بی انگیزه بازی کردند.

** شعار بومی سازی:

در این پنج سال اخیر بارها شعار بومی ساز سرلوحه اهداف مدیران باشگاه قرار گرفت و طی این مدت فقط چهار بازیکن به نام های وحید علی آبادی، هادی بلوری، مصطفی یوسف علیزاده و مرتضی تبریزی به فوتبال ایران معرفی شدند که این سه بازیکن آخری در همین فصل جاری لیگ دسته اول فرصت عرض اندام پیدا کردند.

با این حال بومی سازی تنها به شعار نمادین در جهت ایجاد انگیزه در بین فوتبالدوستان همدانی مطرح شد و مربیانی نظیر مدیر روستا، منصوریان و کمالوند نتوانستند ارتباط خوبی با این هدف اعلام شده برقرار کنند.

** بی برنامه ترین باشگاه

در بدو انتقال پاس به همدان از سوی مدیران ادعایی مبنی بر سه بخش برنامه اجرایی در این باشگاه عنوان شد که نخست، تثبیت جایگاه پاس در لیگ برتر در قالب برنامه سه ساله، نزدیک شدن به جمع تیم های مدعی در پروسه ای هفت تا 10 ساله و حضور در جام باشگاه های آسیا در پروسه زمانبندی شده 15 ساله که حاصل این تصورات به دست و پا زدن در انتهای جدول لیگ برتر در چهار سال و سپس سقوط به لیگ دسته اول کشور منتهی شد.

در واقع پاس هنگام انتقال به همدان تنها ابزاری برای تبلیغ گسترده سیاسیون تبدیل شد و زیرساخت های ورزشی در این تیم دیده نشد.

** ورزش همدان در خدمت پاس

در پنج سال اخیر آنچه که بارها به عنوان ایراد بزرگ نزد ورزشی ها در همدان مطرح بوده است، توجه ویژه به تیم پاس و کمتر دیده شدن افتخارات دیگر رشته های ورزشی بود.

این نگاه یک طرفه سبب شد تا برخی نمایندگان مجلس نسبت به تبعیض ایجاد شده انتقادهای متفاوت داشته باشند.

پاس به محض انتقال به همدان توانست به لحاظ اهمیت و جایگاه ویژه ای که در ورزش استان ایجاد کرده بود، مهمانسرای ورزشکاران را تصاحب کند و زمین چمن ورزشگاه ملت، شهدای قدس، شهید مفتح با بهترین امکانات در اختیار این تیم قرار گیرد.

تخصیص میلیاردها تومان اعتبار به تیم پاس نیز بر کینه توزی و اعتراض های گاه وبی گاه مسوولان رشته های مختلف ورزش همدان افزود.

** دلمشغولی هواداران

روزگاری با انتقال پاس به همدان شاهد خیزش چشمگیر انبوه جوان، نوجوان و حتی کهنسالان به ورزشگاه بودیم تا جایی که تازگی فوتبال لیگ برتر در همدان سبب شد تا پیرمردی چک 300 هزار تومانی خود را برای هزینه شدن در تیم پاس به باشگاه تقدیم کند و چه بسیار افرادی که حاضر بودند با تمام وجود به این تیم خدمت کنند.

در همان سال نخست انتقال پاس به همدان، بلیت های مسابقات عادی در بازار سیاه حتی تا هر برگ 25 تا 30 هزار تومان به فروش می رسیدو در دیدارهایی نظیر استقلال و پرسپولیس این رقم به 50 هزار تومان نیز افزایش یافت.

اما رفته رفته با افت تیم پاس و سراشیبی نتایج، دیدن مسابقات تیم پاس به تفریح و دور هم جمع شدن فوتبالدوستان همراه شد و به نوعی آنان تماشای مسابقات را دلمشغولی خود جهت سرگرم شدن ساعاتی از هفته می دانستند.

** بی برنامگی هیات مدیره

باشگاه پاس همدان در پنج سال اخیر فقط نام هیات مدیره را یدک می کشد و برنامه مدون و اساس کار مشخصی در این بین دیده نمی شود. تصمیمات سلیقه ای بدون احتساب شرایط کلی تیم و فقدان آینده نگری و چشم انداز معین برای تیم منجر به این شد تا پاسی ها با تغییرات گسترده مواجه شوند.

تغییرات پاسی ها که همواره با جریانات سیاسی نظیر تغییر استاندار همراه شده، بی ثباتی را در تیم ایجاد ساخته و نوار ناکامی را در نتیجه گیری تداوم داده است.

مشغله کاری اعضای هیات مدیره نیز هیچ گاه نظم لازم را در برگزاری جلسات و گذاشتن وقت کافی بر مسایل فنی و مدیریتی تیم فراهم نکرد.

** جای خالی پیشکسوتان

پیشینه فوتبال همدان مملو از ستاره ها است، ستاره هایی روزگاری در بام فوتبال ایران می درخشیدند و در این سال ها نیز تجربه اندوزی کردند اما با این وصف هیچ گاه جایگاهی در باشگاه حتی به عنوان مشاوره هم نداشتند.

بدون تردید این دلسوختگان ورزش فوتبال همدان توان کمک به حل مشکلات تیم را داشته اند و به دلیل بی مهری ها اکنون در منازل خود و سکوهای ورزشگاه نظاره گر حال و روز پاس هستند.

** تشکیلات سخت افزاری

بهترین ویژگی انتقال پاس به همدان ترمیم ورزشگاه ها و ارتقا سخت افزاری ورزش استان در این زمینه بود. به محض انتقال پاس به همدان ورزشگاه شهدای قدس که با سابقه نیم قرن، فرسوده شده بود بار دیگر بر و روی تازه گرفت و به ورزشگاهی مدرن تبدیل شد.

ورزشگاه شهید مفتح نیز راه اندازی شد و چمن ورزشگاه ملت همدان نیز به چمن مصنوعی تبدیل گردید.

این شرایط فوتبال همدان را به لحاظ سخت افزاری در جایگاه خوب آسیا قرار داد و مورد تایید ناظران AFC   نیز قرار گرفت.

** حسرت لیگ برتر دو ساله شد

حسرت حضور دوباره تیم پاس همدان به لیگ برتر دوساله شد و هواداران باید یکسال دیگر صبر کنند تا شاید پاسی ها بتوانند به لیگ برتر برسند.

سابقه تیم های سقوط کننده به لیگ دسته اول طی چند سال اخیر نظیر برق شیراز، ابومسلم، استقلال اهواز، استیل آذین و پیام خراسان نشان می دهد که هیچ گاه نتوانسته اند موفق عمل کنند و شرایط در این عرصه از مسابقات بسیار سختی و دشوار است.

** ستاره ای که خاموش شد

تیم پاس به لحاظ یکدوره قهرمانی در مسابقات باشگاه های آسیا موفق به کسب یک ستاره به نشانه قهرمانی شده است که همواره بر روی پیراهن بازیکنان این تیم مشاهده می شود.

اما این ستاره هم اینک به خاموشی رفته است و دیگر اثری از تیم مدعی و پرستاره پاس نیست.